algeriana

Catalán

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ əʎ.ʒə.ɾiˈa.nə ]; catalán occidental [ aʎ.ʒe.ɾiˈa.na ], valencianu [ aɫ.d͡ʒe.ɾiˈa.na ]

«algeriana» catalán occidental

(rexistru)

Sustantivu

singular femenín algeriana, masculín algerià; plural femenín algerianes, masculín algerians

1. (Xentiliciu) Arxelina (habitante d'Arxelia).

Pallabres rellacionaes

• Algèria

Forma d’axetivu

1. Forma femenina singular d'algerià.

Referencies

• Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
• Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Occitanu

Pronunciación y silabación: [ al.d͡ʒeˈɾja.no ]

Sustantivu

singular femenín algeriana, masculín algerian; plural femenín algerianas, masculín algerians

1. (Xentiliciu) Arxelina (habitante d'Arxelia).

Otres formes

• argeriana

Pallabres rellacionaes

• Algeria

Forma d’axetivu

1. Forma femenina singular d'algerian.

Referencies

• Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.