Mira tamién: aquél

Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ aˈkel ]
  Etimoloxía: Del llatín eccum (ve equí) + ille (aquel).

  Axetivu editar

singular masculín aquel~ aquelli, femenín aquella, neutru aquello; plural masculín aquellos, femenín aquelles

  1. Demostrativu que se rellaciona cola tercer persona (él, ella), colo que ta lloñe tanto del que fala como del qu'escucha.

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones y equivalencies editar

  Pronome editar

singular masculín aquel~ aquelli, femenín aquella, neutru aquello; plural masculín aquellos, femenín aquelles

  1. Demostrativu que se rellaciona cola tercer persona (él), colo que ta lloñe tanto del que fala como del qu'escucha.

  Usu editar

  Traducciones y equivalencies editar

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Gramática de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2001, Uviéu, 3ª edición; ISBN: 84-8168-210-8. Consulta PDF on-line.


Español editar

  Axetivu editar

singular masculín aquel, femenín aquella ; plural masculín aquellos, femenín aquellas

  1. Aquel.

  Usu editar

  • Úsase tamién como pronome.

  Pallabres rellacionaes editar


Gallegu editar

  Axetivu editar

singular masculín aquel, femenín aquela; plural masculín aqueles, femenín aquelas

  1. Aquel.

  Usu editar

  • Úsase tamién como pronome.

  Pallabres rellacionaes editar


Mirandés editar

  Pronunciación y silabación: [ ɐˈkɛɫ ]

  Axetivu editar

singular masculín aquel, femenín aqueilha; plural masculín aqueilhes, femenín aqueilhas

  1. Aquel.

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar

  • Convenção Ortográfica da Língua Mirandesa, Câmara Municipal de Miranda do Douro & Centro de Linguística da Universidade de Lisboa, 1999. Consulta PDF on-line.