avellanar
Catalán editar
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ə.βə.ʎəˈna ], [ ə.və.ʎəˈna ]; catalán occidental [ a.βe.ʎaˈna ], [ a.ve.ʎaˈna ], valencianu [ a.ve.ʎaˈnaɾ ]
Sustantivu editar
masculín singular avellanar; plural avellanars
- (Botánica) Ablanéu (plantación, conxuntu).
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Referencies editar
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Español editar
Pronunciación y silabación: non yeísta [ a.βe.ʎaˈnaɾ ]; yeísta [ a.βe.ʝaˈnaɾ ]
Sustantivu editar
masculín singular avellanar; plural avellanares
- (Botánica) Ablanéu (plantación, conxuntu).
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Referencies editar
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.