Mira tamién: britanico, britânico

Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ bɾiˈta.ni.ko ]

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma neutra de británicu.


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ bɾiˈta.ni.ko ]

  Sustantivu editar

singular masculín británico, femenín británica; plural masculín británicos, femenín británicas

  1. (Xentiliciu) Británicu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Axetivu editar

singular masculín británico, femenín británica ; plural masculín británicos, femenín británicas

  1. (Xentiliciu) Británicu, del Reinu Xuníu.

  Pallabres rellacionaes

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ bɾiˈta.ni.ko ]

  Sustantivu editar

singular masculín británico, femenín británica; plural masculín británicos, femenín británicas

  1. (Xentiliciu) Británicu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Axetivu editar

singular masculín británico, femenín británica; plural masculín británicos, femenín británicas

  1. (Xentiliciu) Británicu, del Reinu Xuníu.

  Pallabres rellacionaes

Referencies editar


Mirandés editar

  Pronunciación y silabación: [ bɾiˈta.ni.ku ]

  Sustantivu editar

singular masculín británico , femenín británica; plural masculín británicos, femenín británicas

  1. (Xentiliciu) Británicu (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Axetivu editar

singular masculín británico, femenín británica; plural masculín británicos, femenín británicas

  1. (Xentiliciu) Británicu, del Reinu Xuníu.

  Pallabres rellacionaes editar