Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈle.no ]

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma neutra de chilenu.


Aragonés editar

  Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈle.no ]

  Sustantivu editar

singular masculín chileno, femenín chilena; plural masculín chilenos, femenín chilenas

  1. (Xentiliciu) Chilenu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Axetivu editar

singular masculín chileno, femenín chilena; plural masculín chilenos, femenín chilenas

  1. (Xentiliciu) Chilenu, de Chile.

  Pallabres rellacionaes


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈle.no ]

  Sustantivu editar

singular masculín chileno, femenín chilena; plural masculín chilenos, femenín chilenas

  1. (Xentiliciu) Chilenu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Axetivu editar

singular masculín chileno, femenín chilena ; plural masculín chilenos, femenín chilenas

  1. (Xentiliciu) Chilenu, de Chile.

  Pallabres rellacionaes


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈle.no ]

  Sustantivu editar

singular masculín chileno, femenín chilena; plural masculín chilenos, femenín chilenas

  1. (Xentiliciu) Chilenu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Axetivu editar

singular masculín chileno, femenín chilena; plural masculín chilenos, femenín chilenas

  1. (Xentiliciu) Chilenu, de Chile.

  Pallabres rellacionaes


Portugués editar

  Pronunciación y silabación: [ ʃiˈle.nu ]

  Sustantivu editar

singular masculín chileno, femenín chilena; plural masculín chilenos, femenín chilenas

  1. (Xentiliciu) Chilenu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Axetivu editar

singular masculín chileno, femenín chilena; plural masculín chilenos, femenín chilenas

  1. (Xentiliciu) Chilenu, de Chile.

  Pallabres rellacionaes