flamand
Mira tamién: Flamand |
Francés editar
Pronunciación editar
- [ fla.mɑ̃ ]
«flamand» (rexistru)
Sustantivu editar
masculín singular flamand ensin plural
- (Llingüística) Flamencu, llingua flamenca.
Pallabres rellacionaes editar
Axetivu editar
singular masculín flamand, femenín flamande; plural masculín flamands, femenín flamandes
- (Xentiliciu) Flamencu, de Flandes.
- (Filoloxía) Flamencu, de la llingua flamenca.
Pallabres rellacionaes editar
Referencies editar
- Dictionnaire de l’Académie française. 9e édition. Académie française. Consulta on-line.
- Larousse - Dictionnaires Larousse français monolingue et bilingues en ligne. Éditions Larousse. Consulta on-line.
Occitanu editar
Pronunciación editar
- [ flaˈman ]
Sustantivu (1) editar
masculín singular flamand ensin plural
- (Llingüística) Flamencu, llingua flamenca.
Sinónimos editar
Pallabres rellacionaes editar
Sustantivu (2) editar
singular masculín flamand, femenín flamanda; plural masculín flamands, femenín flamandas
- (Xentiliciu) Flamencu (habitante).
Sinónimos editar
Pallabres rellacionaes editar
Axetivu editar
singular masculín flamand, femenín flamanda; plural masculín flamands, femenín flamandas
- (Xentiliciu) Flamencu, de Flandes.
- (Filoloxía) Flamencu, de la llingua flamenca.
Sinónimos editar
Pallabres rellacionaes editar
- [1] Flandra ~ Flandres; belga, valon
- [2] neerlandés
Referencies editar
- Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.