húngaro
Asturianu editar
Pronunciación y silabación: [ ˈuŋ.ɣa.ɾo ]
Forma d’axetivu editar
- Forma neutra d'húngaru.
Español editar
Pronunciación y silabación: [ ˈuŋ.ga.ɾo ]
Sustantivu (1) editar
singular masculín húngaro, femenín húngara; plural masculín húngaros, femenín húngaras
- (Xentiliciu) Húngaru (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2) editar
masculín singular húngaro ensin plural
Axetivu editar
singular masculín húngaro, femenín húngara ; plural masculín húngaros, femenín húngaras
- (Xentiliciu) Húngaru, d'Hungría.
- (Filoloxía) Húngaru, de la llingua húngara.
Sinónimos
Gallegu editar
Pronunciación y silabación: [ ˈuŋ.ga.ɾo ]
Sustantivu (1) editar
singular masculín húngaro, femenín húngara; plural masculín húngaros, femenín húngaras
- (Xentiliciu) Húngaru (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2) editar
masculín singular húngaro ensin plural
Sinónimos
Axetivu editar
singular masculín húngaro, femenín húngara; plural masculín húngaros, femenín húngaras
- (Xentiliciu) Húngaru, d'Hungría.
- (Filoloxía) Húngaru, de la llingua húngara.
Sinónimos
Portugués editar
Pronunciación y silabación: [ ˈũ.ɡɐ.ɾu ]
Sustantivu (1) editar
singular masculín húngaro, femenín húngara; plural masculín húngaros, femenín húngaras
- (Xentiliciu) Húngaru (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2) editar
masculín singular húngaro ensin plural
Sinónimos
Axetivu editar
singular masculín húngaro, femenín húngara; plural masculín húngaros, femenín húngaras
- (Xentiliciu) Húngaru, d'Hungría.
- (Filoloxía) Húngaru, de la llingua húngara.