Mira tamién: menorquin

Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ me.noɾˈkiŋ ]

  Sustantivu editar

singular masculín menorquín, femenín menorquina; plural masculín menorquinos, femenín menorquines

  1. (Xentiliciu) Habitante de Menorca.

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones y equivalencies editar

  Axetivu editar

singular masculín menorquín, femenín menorquina, neutru menorquino; plural masculín menorquinos, femenín menorquines

  1. (Xentiliciu) Relativo a Menorca.

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones y equivalencies editar

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Aragonés editar

  Pronunciación y silabación: [ me.noɾˈkin ]

  Sustantivu editar

singular masculín menorquín, femenín menorquina; plural masculín menorquins, femenín menorquinas

  1. (Xentiliciu) Menorquín (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Axetivu editar

singular masculín menorquín, femenín menorquina; plural masculín menorquins, femenín menorquinas

  1. (Xentiliciu) Menorquín, de Menorca.

  Pallabres rellacionaes


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ me.noɾˈkin ]

  Sustantivu editar

singular masculín menorquín, femenín menorquina; plural masculín menorquines, femenín menorquinas

  1. (Xentiliciu) Menorquín (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Axetivu editar

singular masculín menorquín, femenín menorquina ; plural masculín menorquines, femenín menorquinas

  1. (Xentiliciu) Menorquín, de Menorca.

  Pallabres rellacionaes

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.