papá
Mira tamién: papa, papà, papă |
Asturianu editar
Pronunciación editar
- [ paˈpa ]
«papá» (rexistru)
Etimoloxía editar
- Del llatín pappa, forma coloquial infantil pa llamar al padre, anque por influencia del términu español.
Sustantivu editar
masculín singular papá; plural papás
- (Parentescu) Forma cariñosa pa dirixise al padre polos fíos.
Sinónimos editar
Pallabres rellacionaes editar
Traducciones y equivalencies editar
Referencies editar
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
- Diccionariu Etimolóxicu de la Llingua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Universidá d'Uviéu & Academia de la Llingua Asturiana, 2017-2021, Uviéu; ISBN: 978-84-17445-18-8.
Español editar
Pronunciación y silabación: [ paˈpa ]
Sustantivu editar
masculín singular papá; plural papás
- (Parentescu) Papá, papa, pá.
Sinónimos
Gallegu editar
Pronunciación y silabación: [ paˈpa ]
Sustantivu editar
masculín singular papá; plural papás
- (Parentescu) Papá, papa, pá.
Portugués editar
Pronunciación y silabación: [ paˈpa ]
Sustantivu editar
- (Parentescu) Papá, papa, pá.
Sinónimos
- portugués brasilanu papai