sotera
Asturianu
editar
Pronunciación y silabación: [ soˈte.ɾa ]
Etimoloxía: De Sotu (Deu) + -eru.
Sustantivu
editar
singular femenín sotera, masculín soteru ; plural femenín soteres, masculín soteros → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Habitante del llugar de Sotu Deu, nel conceyu de Parres.
Pallabres rellacionaes
editar
Forma d’axetivu
editar
- Forma femenina singular de soteru.
Referencies editar
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.