Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈtuɾ.ka ]

  Sustantivu editar

singular femenín turca, masculín turcu ; plural femenín turques, masculín turcos

  1. (Xentiliciu) Habitante de Turquía.

  Sinónimos

  Traducciones y equivalencies editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de turcu.


Aragonés editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈtuɾ.ka ]

  Sustantivu editar

singular femenín turca, masculín turco; plural femenín turcas, masculín turcos

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de turco.


Catalán editar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈtuɾ.kə ]; catalán occidental [ ˈtuɾ.ka ]

  Sustantivu editar

singular femenín turca, masculín turc; plural femenín turques, masculín turcs

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de turc.


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈtuɾ.ka ]

  Sustantivu editar

singular femenín turca, masculín turco; plural femenín turcas, masculín turcos

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de turco.


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈtuɾ.ka ]

  Sustantivu editar

singular femenín turca, masculín turco; plural femenín turcas, masculín turcos

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de turco.


Mirandés editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈtuɾ.kɐ ]

  Sustantivu editar

singular femenín turca , masculín turco; plural femenín turcas, masculín turcos

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de turco.

Occitanu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈtyɾ.ko ]

(rexistru)

  Sustantivu editar

singular femenín turca, masculín turc; plural femenín turcas, masculín turcs

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de turc.


Portugués editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈtuɾ.kɐ ]

  Sustantivu editar

singular femenín turca, masculín turco; plural femenín turcas, masculín turcos

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de turco.