Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ a.li.ka(ŋ)nˈti.na ]

  Sustantivu editar

singular femenín alicantina, masculín alicantín ; plural femenín alicantines, masculín alicantinos

  1. (Xentiliciu) Habitante de la ciudá d'Alicante.
  2. (Xentiliciu) Habitante de la provincia d'Alicante.

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones y equivalencies editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular d'alicantín.

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ a.li.kanˈti.na ]

  Sustantivu editar

singular femenín alicantina, masculín alicantino; plural femenín alicantinas, masculín alicantinos

  1. (Xentiliciu) Alicantina (habitante de la ciudá & provincia).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular d'alicantino.

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Portugués editar

  Pronunciación y silabación: portugués européu [ ɐ.li.kɐ̃ˈti.nɐ ]

  Sustantivu editar

singular femenín alicantina, masculín alicantino; plural femenín alicantinas, masculín alicantinos

  1. (Xentiliciu) Alicantina (habitante de la ciudá & provincia).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular d'alicantino.

Referencies editar