Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ baɾ.θe.loˈni.na ]

  Sustantivu editar

singular femenín barcelonina, masculín barcelonín ; plural femenín barcelonines, masculín barceloninos

  1. (Xentiliciu) Habitante de la ciudá o de la provincia de Barcelona.

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones y equivalencies editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de barcelonín.

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Catalán editar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ bəɾ.sə.ɫuˈni.nə ]; catalán occidental [ baɾ.se.ɫoˈni.na ]

  Sustantivu editar

singular femenín barcelonina, masculín barceloní; plural femenín barcelonines, masculín barcelonins

  1. (Xentiliciu) Barcelonina, barcelonesa (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de barceloní.

Referencies editar

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.


Occitanu editar

  Pronunciación y silabación: [ baɾ.se.luˈni.no ]

  Sustantivu editar

singular femenín barcelonina, masculín barcelonin; plural femenín barceloninas, masculín barcelonins

  1. (Xentiliciu) Barcelonina, barcelonesa (habitante).

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de barcelonin.

Referencies editar