Español editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈbo.ɾo ]

(rexistru)

  Sustantivu editar

masculín singular boro ensin plural

  1. (Química) Boru.

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Esperanto editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈbo.ro ]

(rexistru)

  Sustantivu editar

nominativu singular boro; acusativu singular boron; sustantivu non cuntable; ensin plural

  1. (Química) Boru.


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈbo.ɾo ]

  Sustantivu editar

masculín singular boro ensin plural

  1. (Química) Boru.

Referencies editar

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.


Italianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈbɔ.ro ]

  Sustantivu editar

masculín singular boro ensin plural

  1. (Química) Boru.


Portugués editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈbɔ.ɾu ]

  Sustantivu editar

masculín singular boro ensin plural

  1. (Química) Boru.

Referencies editar


Ternate editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈbo.ɾo ]

  Sustantivu editar

  1. (Alimentación), (Zooloxía) Güevu.

Vascu editar

  Pronunciación y silabación: [ bo.ɾo ]

  Sustantivu editar

inanimáu - nominativu boro, definíu singular boroa, ergativu singular boroak sustantivu non cuntable; ensin plural

  1. (Química) Boru.

  Declinación

Referencies editar

  • Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.