Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ kɾisˈtja.na ]

  Sustantivu editar

singular femenín cristiana, masculín cristianu ; plural femenín cristianes, masculín cristianos

  1. (Mitoloxía y relixón) Persona que practica'l cristianismu.

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones y equivalencies editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de cristianu.

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Catalán editar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ kɾis.tiˈa.nə ]; catalán occidental [ kɾis.tiˈa.na ]

  Sustantivu editar

singular femenín cristiana, masculín cristià; plural femenín cristianes, masculín cristians

  1. (Mitoloxía y relixón) Cristiana.

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de cristià.

Referencies editar

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ kɾisˈtja.na ]

  Sustantivu editar

singular femenín cristiana, masculín cristiano; plural femenín cristianas, masculín cristianos

  1. (Mitoloxía y relixón) Cristiana.

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de cristiano.

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.