Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈe.ʎa ]
  Etimoloxía: Del llatín illa.

  Pronome editar

singular femenín ella, masculín él ~ elli, neutru ello; plural femenín elles, masculín ellos

  1. Pronome tónicu pa la tercer persona femenina singular.

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones y equivalencies editar

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Gramática de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2001, Uviéu, 3ª edición; ISBN: 84-8168-210-8. Consulta PDF on-line.


Catalán editar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈe.ʎə ]; catalán occidental [ ˈe.ʎa ]

(rexistru)

  Pronome editar

singular femenín ella, masculín ell; plural femenín elles, masculín ells

  1. Ella, pronome tónicu pa la tercer persona femenina singular.

Referencies editar

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español editar

  Pronunciación y silabación: non yeísta [ ˈe.ʎa ], yeísta [ ˈe.ʝa ]

  Pronome editar

  1. Ella, pronome tónicu pa la tercer persona femenina singular.

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Italianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈel.la ]

(rexistru)

  Pronome editar

  1. Ella, pronome tónicu pa la tercer persona femenina singular.

  Sinónimos