Mira tamién: francès, francês, frances

Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ fɾa(ŋ)nˈθes ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín y femenín franceses

  1. (Xentiliciu) Habitante de Francia.

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones y equivalencies editar

  Sustantivu (2) editar

masculín singular francés ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua románica que se fala en Francia y n'otros países.

  Traducciones y equivalencies editar

  Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «francés».

  Axetivu editar

singular masculín francés, femenín francesa, neutru francés ~ franceso; plural masculín y femenín franceses

  1. (Xentiliciu) Relativo a Francia.
  2. (Filoloxía) Relativo a la llingua francesa.

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones y equivalencies editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma neutra de francés.

  Otres formes editar

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.

Aragonés editar

  Pronunciación y silabación: [ fɾanˈθes ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas

  1. (Xentiliciu) Francés (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Sustantivu (2) editar

masculín singular francés ensin plural

  1. (Llingüística) Francés, llingua francesa.

  Axetivu editar

singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas

  1. (Xentiliciu) Francés, de Francia.
  2. (Filoloxía) Francés, de la llingua francesa.

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar

  • Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.


Catalán editar

  Pronunciación y silabación: catalán occidental [ fɾanˈses ]; catalán oriental [ fɾənˈsɛs ]

(rexistru)
(rexistru)

  Sustantivu (1) editar

singular masculín francés, femenín francesa ; plural masculín francesos, femenín franceses

  1. (Xentiliciu) valencianu Francés (habitante).

  Otres formes editar

  Pallabres rellacionaes editar

  Sustantivu (2) editar

masculín singular francés ensin plural

  1. (Llingüística) valencianu Francés, llingua francesa.

  Otres formes editar

  Axetivu editar

singular masculín francés, femenín francesa ; plural masculín francesos, femenín franceses

  1. (Xentiliciu) valencianu Francés, de Francia.
  2. (Filoloxía) valencianu Francés, de la llingua francesa.

  Otres formes editar

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar

  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Español editar

  Pronunciación y silabación: non seseante [ fɾanˈθes ]; seseante [ fɾanˈses ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas

  1. (Xentiliciu) Francés (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Sustantivu (2) editar

masculín singular francés ensin plural

  1. (Llingüística) Francés, llingua francesa.

  Axetivu editar

singular masculín francés, femenín francesa ; plural masculín franceses, femenín francesas

  1. (Xentiliciu) Francés, de Francia.
  2. (Filoloxía) Francés, de la llingua francesa.

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.

Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ fɾanˈθes ]; seseante [ fɾanˈses ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas

  1. (Xentiliciu) Francés (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Sustantivu (2) editar

masculín singular francés ensin plural

  1. (Llingüística) Francés, llingua francesa.

  Axetivu editar

singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas

  1. (Xentiliciu) Francés, de Francia.
  2. (Filoloxía) Francés, de la llingua francesa.

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar


Mirandés editar

  Pronunciación y silabación: [ fɾɐ̃ˈsɛs̺ ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín francés , femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas

  1. (Xentiliciu) Francés (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Sustantivu (2) editar

masculín singular francés ensin plural

  1. (Llingüística) Francés, llingua francesa.

  Axetivu editar

singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas

  1. (Xentiliciu) Francés, de Francia.
  2. (Filoloxía) Francés, de la llingua francesa.

  Pallabres rellacionaes editar

Occitanu editar

  Pronunciación y silabación: [ fɾanˈses ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas

  1. (Xentiliciu) Francés (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Sustantivu (2) editar

masculín singular francés ensin plural

  1. (Llingüística) Francés, llingua francesa.

  Axetivu editar

singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas

  1. (Xentiliciu) Francés, de Francia.
  2. (Filoloxía) Francés, de la llingua francesa.

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar