iraniana
Aragonés editar
Pronunciación y silabación: [ i.ɾaˈnja.na ]
Sustantivu editar
singular femenín iraniana, masculín iranián; plural femenín iranianas, masculín iranians
- (Xentiliciu) Iranina (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular d'iranián.
Catalán editar
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ i.ɾə.niˈa.nə ]; catalán occidental [ i.ɾa.niˈa.na ]
Sustantivu editar
singular femenín iraniana, masculín iranià; plural femenín iranianes, masculín iranians
- (Xentiliciu) Iranina (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular d'iranià.
Gallegu editar
Pronunciación y silabación: [ i.ɾaˈnja.na ]
Sustantivu editar
singular femenín iraniana, masculín iraniano; plural femenín iranianas, masculín iranianos
- (Xentiliciu) Iranina (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular d'iraniano.
Occitanu editar
Pronunciación y silabación: [ i.ɾaˈnja.no ]
Sustantivu editar
singular femenín iraniana, masculín iranian; plural femenín iranianas, masculín iranians
- (Xentiliciu) Iranina (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular d'iranian.
Portugués editar
Pronunciación y silabación: [ i.ɾɐ.niˈɐ.nɐ ]
Sustantivu editar
singular femenín iraniana, masculín iraniano; plural femenín iranianas, masculín iranianos
- (Xentiliciu) Iranina (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular d'iraniano.