Mira tamién: luxemburguès, luxemburguês

Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ lu(k).se(ŋ)m.buɾˈɣes ], [ lu.ʃe(ŋ)m.buɾˈɣes ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín luxemburgués, femenín luxemburguesa; plural masculín y femenín luxemburgueses

  1. (Xentiliciu) Habitante de Luxemburgu (país y ciudá).

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones y equivalencies editar

  Sustantivu (2) editar

masculín singular luxemburgués ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua xermánica falada en Luxemburgu y zones llenderes.

  Traducciones y equivalencies editar

  Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «luxemburgués».

  Axetivu editar

singular masculín luxemburgués, femenín luxemburguesa, neutru luxemburgués ~ luxemburgueso; plural masculín y femenín luxemburgueses

  1. (Xentiliciu) Relativo a Luxemburgu (país y ciudá).
  2. (Filoloxía) Relativo a la llingua luxemburguesa.

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones y equivalencies editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma neutra de luxemburgués.

  Otres formes

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.

Aragonés editar

  Pronunciación y silabación: [ luk.sem.buɾˈɣes ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín luxemburgués, femenín luxemburguesa; plural masculín luxemburgueses, femenín luxemburguesas

  1. (Xentiliciu) Luxemburgués (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular luxemburgués ensin plural

  1. (Llingüística) Luxemburgués, llingua luxemburguesa.

  Axetivu editar

singular masculín luxemburgués, femenín luxemburguesa; plural masculín luxemburgueses, femenín luxemburguesas

  1. (Xentiliciu) Luxemburgués.
  2. (Filoloxía) Luxemburgués, de la llingua luxemburguesa.

  Pallabres rellacionaes


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ luk.sem.buɾˈɣes ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín luxemburgués, femenín luxemburguesa; plural masculín luxemburgueses, femenín luxemburguesas

  1. (Xentiliciu) Luxemburgués (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular luxemburgués ensin plural

  1. (Llingüística) Luxemburgués, llingua luxemburguesa.

  Axetivu editar

singular masculín luxemburgués, femenín luxemburguesa; plural masculín luxemburgueses, femenín luxemburguesas

  1. (Xentiliciu) Luxemburgués.
  2. (Filoloxía) Luxemburgués, de la llingua luxemburguesa.

  Pallabres rellacionaes


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ luk.sem.buɾˈɣes ]

  Sustantivu (2) editar

singular masculín luxemburgués, femenín luxemburguesa; plural masculín luxemburgueses, femenín luxemburguesas

  1. (Xentiliciu) Luxemburgués (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular luxemburgués ensin plural

  1. (Llingüística) Luxemburgués, llingua luxemburguesa.

  Axetivu editar

singular masculín luxemburgués, femenín luxemburguesa; plural masculín luxemburgueses, femenín luxemburguesas

  1. (Xentiliciu) Luxemburgués, de Luxemburgu.
  2. (Filoloxía) Luxemburgués, de la llingua luxemburguesa.

  Pallabres rellacionaes