Mira tamién: més

Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈmes ]
  Etimoloxía: Del llatín mensis (mes).

  Sustantivu editar

masculín singular mes; plural meses

  1. (Cronoloxía) Caúna de les doce divisiones del añu.

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones y equivalencies editar

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Catalán editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈmes ]

(rexistru)

  Sustantivu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈmes ]
masculín singular mes; plural mesos

  1. (Cronoloxía) Mes.

  Forma d’axetivu editar

  Pronunciación y silabación: [ məs ]

  1. Forma femenina plural de mon.

Referencies editar

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈmes ]

  Sustantivu editar

masculín singular mes; plural meses

  1. (Cronoloxía) Mes.

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Francés editar

  Pronunciación y silabación: [ me ]

(rexistru)

  Forma d’axetivu editar

  1. masculín Forma plural de mon.
  2. femenín Forma plural de ma.