Mira tamién: On, -ón

Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈoŋ ]

  Alverbiu editar

  1. (Alverbiu de tiempu) Sirve pa indicar que l'aición, el fechu o l'estáu del que falamos continúa, continuó o continuará esistiendo nel tiempu al que facemos referencia.
    Cuando tenía diez años, mio hermanu on creyía nos Reis Magos.

  Sinónimos editar

  Traducciones y equivalencies editar

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Catalán editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈon ]

(rexistru)

  Alverbiu editar

  1. (Alverbiu interrogativo-esclamativu), (Alverbiu de llugar) Ónde, ú.

  Relativu editar

  1. Onde, u (indicando'l sitiu de l'aición).
  2. Onde, ande (indicando la direición de l'aición).

Referencies editar

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Serbiu editar

  Pronunciación y silabación: [ ôːn ]

  Pronome editar

singular masculín on, femenín ona, neutru ono; plural masculín oni, femenín one, neutru ona

  1. Él, ella, ello.

  Otres formes editar