Catalán editar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ pu.ɫuˈnɛ.zə ]; catalán occidental [ po.ɫoˈne.za ]

  Sustantivu editar

singular femenín polonesa, masculín polonès; plural femenín poloneses, masculín polonesos

  1. (Xentiliciu) Polacu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de polonès.


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ po.loˈne.sa ]

  Sustantivu editar

singular femenín polonesa, masculín polonés; plural femenín polonesas, masculín poloneses

  1. (Xentiliciu) Polaca (habitante).

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de polonés.


Mirandés editar

  Pronunciación y silabación: [ pu.luˈnɛ.z̺ɐ ]

  Sustantivu editar

singular femenín polonesa , masculín polonés; plural femenín polonesas, masculín poloneses

  1. (Xentiliciu) Polaca (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de polonés.

Occitanu editar

  Pronunciación y silabación: [ puluˈne.zo ]

  Sustantivu editar

singular femenín polonesa, masculín polonés; plural femenín polonesas, masculín poloneses

  1. (Xentiliciu) Polaca (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de polonés.


Portugués editar

  Pronunciación y silabación: [ pu.luˈne.zɐ ]

  Sustantivu editar

singular femenín polonesa, masculín polonês; plural femenín polonesas, masculín poloneses

  1. (Xentiliciu) Polaca (habitante).

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de polonês.