Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈswe.ko ]

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma neutra de suecu.


Aragonés editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈswe.ko ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín sueco, femenín sueca; plural masculín suecos, femenín suecas

  1. (Xentiliciu) Suecu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular sueco ensin plural

  1. (Llingüística) Suecu, llingua sueca.

  Axetivu editar

singular masculín sueco, femenín sueca; plural masculín suecos, femenín suecas

  1. (Xentiliciu) Suecu, de Suecia.
  2. (Filoloxía) Suecu, de la llingua sueca.

  Pallabres rellacionaes


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈswe.ko ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín sueco, femenín sueca; plural masculín suecos, femenín suecas

  1. (Xentiliciu) Suecu (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Sustantivu (2) editar

masculín singular sueco ensin plural

  1. (Llingüística) Suecu, llingua sueca.

  Axetivu editar

singular masculín sueco, femenín sueca ; plural masculín suecos, femenín suecas

  1. (Xentiliciu) Suecu, de Suecia.
  2. (Filoloxía) Suecu, de la llingua sueca.

  Pallabres rellacionaes editar

Referecnies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.

Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈswɛ.ko ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín sueco, femenín sueca; plural masculín suecos, femenín suecas

  1. (Xentiliciu) Suecu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular sueco ensin plural

  1. (Llingüística) Suecu, llingua sueca.

  Axetivu editar

singular masculín sueco, femenín sueca; plural masculín suecos, femenín suecas

  1. (Xentiliciu) Suecu, de Suecia.
  2. (Filoloxía) Suecu, de la llingua sueca.

  Pallabres rellacionaes


Portugués editar

  Pronunciación y silabación: [ suˈɛ.ku ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín sueco, femenín sueca; plural masculín suecos, femenín suecas

  1. (Xentiliciu) Suecu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular sueco ensin plural

  1. (Llingüística) Suecu, llingua sueca.

  Axetivu editar

singular masculín sueco, femenín sueca; plural masculín suecos, femenín suecas

  1. (Xentiliciu) Suecu, de Suecia.
  2. (Filoloxía) Suecu, de la llingua sueca.

  Pallabres rellacionaes