Mira tamién: ți, Ti

Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈti ]
  Etimoloxía: Del llatín tibi.

  Pronome editar

  1. Pronome tónicu preposicional pa la segunda persona del singular.

  Otres formes

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones y equivalencies editar


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈti ]

  Pronome editar

  1. Ti, pronome tónicu preposicional pa la segunda persona singular.


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈti ]

  Pronome editar

  1. Tu, pronome tónicu suxetu pa la segunda persona singular.
  2. Ti, pronome tónicu preposicional pa la segunda persona singular.


Italianu editar

  Pronome editar

  1. Te, clíticu pa la segunda persona singular.


Mirandés editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈti ]

  Pronome editar

  1. Ti, pronome tónicu preposicional pa la segunda persona singular.

Portugués editar

  Pronome editar

  1. Ti, pronome tónicu preposicional pa la segunda persona singular.


Serbiu editar

  Pronome editar

ti (Cirílicu: ти)

  1. Tu, pronome tónicu suxetu pa la segunda persona singular.

  Forma d’axetivu editar

ti (Cirílicu: ти)

  1. Forma masculina plural nominativa de taj.