Español editar

  Pronunciación y silabación: [ tuɾkˈme.no ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín turkmeno, femenín turkmena; plural masculín turkmenos, femenín turkmenas

  1. (Xentiliciu) Turcomanu (habitante).

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular turkmeno ensin plural

  1. (Llingüística) Turcomanu, llingua turcomana.

  Sinónimos

  Axetivu editar

singular masculín turkmeno, femenín turkmena ; plural masculín turkmenos, femenín turkmenas

  1. (Xentiliciu) Turcomanu, de Turkmenistán.
  2. (Filoloxía) Turcomanu, de la llingua turcomana.

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ tuɾkˈme.no ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín turkmeno, femenín turkmena; plural masculín turkmenos, femenín turkmenas

  1. (Xentiliciu) Turcomanu (habitante).

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular turkmeno ensin plural

  1. (Llingüística) Turcomanu, llingua turcomana.

  Sinónimos

  Axetivu editar

singular masculín turkmeno, femenín turkmena; plural masculín turkmenos, femenín turkmenas

  1. (Xentiliciu) Turcomanu, de Turkmenistán.
  2. (Filoloxía) Turcomanu, de la llingua turcomana.

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes