Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ aˈlu(ŋ)n.na ]

  Sustantivu editar

singular femenín alumna, masculín alumnu ; plural femenín alumnes, masculín alumnos

  1. (Educación) Persona que recibe unes conocencies en relación col docente del qu'apriende o cola institución na qu'apriende.
    Esa profesora tien munchos alumnos esti añu. Los alumnos de Filoloxía van manifestase esti vienres.

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones y equivalencies editar

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Catalán editar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ əˈɫum.nə ]; catalán occidental [ aˈɫum.na ]

  Homófonu: alumne

  Sustantivu editar

singular femenín alumna, masculín alumne; plural femenín y masculín alumnes

  1. (Educación) Alumna.

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ aˈlum.na ]

  Sustantivu editar

singular femenín alumna, masculín alumno; plural femenín alumnas, masculín alumnos

  1. (Educación) Alumna.

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ aˈlum.na ], [ aˈluŋ.na ]

  Sustantivu editar

singular femenín alumna, masculín alumno; plural femenín alumnas, masculín alumnos

  1. (Educación) Alumna.

  Pallabres rellacionaes editar

  Sinónimos editar

Referencies editar

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.