arangués

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ a.ɾaŋˈɣes ]

Sustantivu

singular masculín arangués, femenín aranguesa; plural masculín y femenín arangueses

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar d'Arangas, nel conceyu Cabrales.

Términos rellacionaos

• cabraliegu; arenescu, camarmeñu, pandiellín, tielvanu, sotriegu

Axetivu

singular masculín arangués, femenín aranguesa, neutru arangués ~ arangueso; plural masculín y femenín arangueses

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar d'Arangas, nel conceyu Cabrales.

Términos rellacionaos

• cabraliegu; arenescu, camarmeñu, pandiellín, tielvanu, sotriegu

Forma d’axetivu

1. Forma neutra d'arangués.

Otres formes

• arangueso

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
• DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.