Español editar

  Pronunciación y silabación: [ arˈβus.to ]
  Etimoloxía: Del llatín arbustum.

  Sustantivu editar

masculín singular arbusto; plural arbustos

  1. (Botánica) Arbustu.

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Esperanto editar

  Pronunciación y silabación: [ arˈbus.to ]
  Etimoloxía: Del llatín arbustum.

  Sustantivu editar

nominativu singular arbusto; nominativu plural arbustoj; acusativu singular arbuston; acusativu plural arbustojn

  1. (Botánica) Arbustu.


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ arˈβus.to ]
  Etimoloxía: Del llatín arbustum.

  Sustantivu editar

masculín singular arbusto; plural arbustos

  1. (Botánica) Arbustu.

Referencies editar


Ido editar

  Pronunciación y silabación: [ arˈbus.to ]
  Etimoloxía: Del esperanto arbusto.

  Sustantivu editar

singular arbusto; plural arbusti

  1. (Botánica) Arbustu


Llatín editar

  Pronunciación y silabación: [ arˈbus.to ]

  Forma de sustantivu editar

  1. Forma dativa singular de arbustum.
  2. Forma ablativa singular de arbustum.


Portugués editar

  Pronunciación y silabación: [ ɐrˈbuʃ.tu ]
  Etimoloxía: Del llatín arbustum.

  Sustantivu editar

masculín singular arbusto; plural arbustos

  1. (Botánica) Arbustu.

Referencies editar