areneru

Asturianu

L'Arena dende la ría'l Nalón.

Pronunciación y silabación: [ a.ɾeˈne.ɾu ]
Etimoloxía: De (L')Arena + sufixu -eru.

Sustantivu

singular masculín areneru, femenín arenera; plural masculín areneros, femenín areneres

1. (Xentiliciu) Habitante de la villa de L'Arena, nel conceyu de Sotu'l Barcu.
2. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Los Arenales, nel conceyu d'Uviéu.

Sinónimos

• [1] areñascu

Pallabres rellacionaes

• [1] sotubarqués; ribereñu
• [2] uvieín; farucu, trubiecu

Axetivu

singular masculín areneru, femenín arenera, neutru arenero; plural masculín areneros, femenín areneres

1. (Xentiliciu) Relativo a la villa de L'Arena, nel conceyu de Sotu'l Barcu.
2. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Los Arenales, nel conceyu d'Uviéu.

Sinónimos

• [1] areñascu

Pallabres rellacionaes

• [1] sotubarqués; ribereñu
• [2] uvieín; farucu, trubiecu

Referencies

• Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.