Asturianu editar

 
Neños xugando nun balancín.

  Pronunciación y silabación: [ ba.la(ŋ)nˈθiŋ ]

  Sustantivu editar

masculín singular balancín; plural balancinos

  1. Barra llarga de madera o metal, con asientos nos estremos y con un puntu d'apoyu central, pa movese d'arriba abaxo faciendo impulsu colos pies.

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones y equivalencies editar

  Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «balancín».


Español editar

  Pronunciación y silabación: non seseante [ ba.lanˈθin ]; seseante [ ba.lanˈsin ]

  Sustantivu editar

masculín singular balancín; plural balancines

  1. Balancín (xuegu).

  Pallabres rellacionaes