basc
CatalánEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈbask ]
«basc» (rexistru)
Sustantivu (1)Editar
singular masculín basc, femenín basca ; plural masculín bascos(~ bascs), femenín basques
- (Xentiliciu) Vascu (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)Editar
masculín singular basc ensin plural
- (Llingüística) Vascu, llingua vasca.
Sinónimos
AxetivuEditar
singular masculín basc, femenín basca; plural masculín bascos(~ bascs), femenín basques
- (Xentiliciu) Vascu, del País Vascu.
- (Filoloxía) Vascu, de la llingua vasca.
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
ReferenciesEditar
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
OccitanuEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈbask ]
«basc» (rexistru)
Sustantivu (1)Editar
singular masculín basc, femenín basca; plural masculín basques, femenín bascas
- (Xentiliciu) Vascu, llingua vasca.
Otres formes
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)Editar
masculín singular basc ensin plural
- (Llingüística) Vascu, llingua vasca.
Otres formes
AxetivuEditar
singular masculín basc, femenín basca; plural masculín basques, femenín bascas
- (Xentiliciu) Vascu, del País Vascu.
- (Filoloxía) Vascu, de la llingua vasca.
Otres formes
Pallabres rellacionaes
ReferenciesEditar
- Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2020. Consulta PDF on-line.