boliviano

AsturianuEditar

  Pronunciación y silabación: [ bo.liˈβja.no ]

  Forma d’axetivuEditar

  1. Forma neutra de bolivianu.


AragonésEditar

  Pronunciación y silabación: [ bo.liˈβjano ]

  SustantivuEditar

singular masculín boliviano, femenín boliviana; plural masculín bolivianos, femenín bolivianas

  1. (Xentiliciu) Bolivianu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  AxetivuEditar

singular masculín boliviano, femenín boliviana; plural masculín bolivianos, femenín bolivianas

  1. (Xentiliciu) Bolivianu, de Bolivia.

  Pallabres rellacionaes


EspañolEditar

  Pronunciación y silabación: [ bo.liˈβjano ]

  SustantivuEditar

singular masculín boliviano, femenín boliviana; plural masculín bolivianos, femenín bolivianas

  1. (Xentiliciu) Bolivianu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  AxetivuEditar

singular masculín boliviano, femenín boliviana ; plural masculín bolivianos, femenín bolivianas

  1. (Xentiliciu) Bolivianu, de Bolivia.

  Pallabres rellacionaes


GalleguEditar

  Pronunciación y silabación: [ bo.liˈβjano ]

  SustantivuEditar

singular masculín boliviano, femenín boliviana; plural masculín bolivianos, femenín bolivianas

  1. (Xentiliciu) Bolivianu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  AxetivuEditar

singular masculín boliviano, femenín boliviana; plural masculín bolivianos, femenín bolivianas

  1. (Xentiliciu) Bolivianu, de Bolivia.

  Pallabres rellacionaes


PortuguésEditar

  Pronunciación y silabación: [ bu.li.viˈɐ.nu ]

  SustantivuEditar

singular masculín boliviano, femenín boliviana; plural masculín bolivianos, femenín bolivianas

  1. (Xentiliciu) Bolivianu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  AxetivuEditar

singular masculín boliviano, femenín boliviana; plural masculín bolivianos, femenín bolivianas

  1. (Xentiliciu) Bolivianu, de Bolivia.

  Pallabres rellacionaes