canoa
Asturianu
Editar
Pronunciación y silabación: [ kaˈno.a ]
Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.
Sustantivu Editar
femenín singular canoa; plural canoes
- (Tresporte) Vehículu flotante de tamañu pequeñu y estrechu, con places pa mui poques persones, ensin quilla nin timón, que s'impulsa con un remu d'una sola pala.
Pallabres rellacionaes
Traducciones Editar
Aragonés
Editar
Pronunciación y silabación: [ kaˈno.a ]
Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.
Sustantivu Editar
femenín singular canoa; plural canoas
- (Tresporte) Canoa.
Pallabres rellacionaes
Catalán
Editar
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ kəˈno.ə ]; catalán occidental [ kaˈno.a ]
Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.
Sustantivu Editar
femenín singular canoa; plural canoes
- (Tresporte) Canoa.
Pallabres rellacionaes
Español
Editar
Pronunciación y silabación: [ kaˈno.a ]
Etimoloxía: D'orixe arawak.
Sustantivu Editar
femenín singular canoa; plural canoas
- (Tresporte) Canoa.
Pallabres rellacionaes
Gallegu
Editar
Pronunciación y silabación: [ kaˈnɔ.a ]
Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.
Sustantivu Editar
femenín singular canoa; plural canoas
- (Tresporte) Canoa.
Pallabres rellacionaes
Mirandés
Editar
Pronunciación y silabación: [ kɐˈɲɔ.ɐ ]
Etimoloxía: Del portugués canoa, y ésta d'orixe arawak.
Sustantivu Editar
femenín singular canoa; plural canoas
- (Tresporte) Canoa.
Pallabres rellacionaes
Occitanu
Editar
Pronunciación y silabación: [ kaˈnu.o ]
Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.
Sustantivu Editar
masculín singular canoa; plural canoas
- (Tresporte) Canoa.
Pallabres rellacionaes
Portugués
Editar
Pronunciación y silabación: [ kɐˈno.ɐ ]
Etimoloxía: D'orixe arawak.
Sustantivu Editar
femenín singular canoa; plural canoas
- (Tresporte) Canoa.