Asturianu Editar

 
Una canoa.

  Pronunciación y silabación: [ kaˈno.a ]
  Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.

  Sustantivu Editar

femenín singular canoa; plural canoes

  1. (Tresporte) Vehículu flotante de tamañu pequeñu y estrechu, con places pa mui poques persones, ensin quilla nin timón, que s'impulsa con un remu d'una sola pala.

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones Editar


Aragonés Editar

  Pronunciación y silabación: [ kaˈno.a ]
  Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.

  Sustantivu Editar

femenín singular canoa; plural canoas

  1. (Tresporte) Canoa.

  Pallabres rellacionaes


Catalán Editar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ kəˈno.ə ]; catalán occidental [ kaˈno.a ]
  Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.

  Sustantivu Editar

femenín singular canoa; plural canoes

  1. (Tresporte) Canoa.

  Pallabres rellacionaes


Español Editar

  Pronunciación y silabación: [ kaˈno.a ]
  Etimoloxía: D'orixe arawak.

  Sustantivu Editar

femenín singular canoa; plural canoas

  1. (Tresporte) Canoa.

  Pallabres rellacionaes


Gallegu Editar

  Pronunciación y silabación: [ kaˈnɔ.a ]
  Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.

  Sustantivu Editar

femenín singular canoa; plural canoas

  1. (Tresporte) Canoa.

  Pallabres rellacionaes


Mirandés Editar

  Pronunciación y silabación: [ kɐˈɲɔ.ɐ ]
  Etimoloxía: Del portugués canoa, y ésta d'orixe arawak.

  Sustantivu Editar

femenín singular canoa; plural canoas

  1. (Tresporte) Canoa.

  Pallabres rellacionaes

Occitanu Editar

  Pronunciación y silabación: [ kaˈnu.o ]
  Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.

  Sustantivu Editar

masculín singular canoa; plural canoas

  1. (Tresporte) Canoa.

  Pallabres rellacionaes


Portugués Editar

  Pronunciación y silabación: [ kɐˈno.ɐ ]
  Etimoloxía: D'orixe arawak.

  Sustantivu Editar

femenín singular canoa; plural canoas

  1. (Tresporte) Canoa.

  Pallabres rellacionaes