canoa
Asturianu
editar
Pronunciación y silabación: [ kaˈno.a ]
Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.
Sustantivu
editarfemenín singular canoa; plural canoes
- (Tresporte) Vehículu flotante de tamañu pequeñu y estrechu, con places pa mui poques persones, ensin quilla nin timón, que s'impulsa con un remu d'una sola pala.
Términos rellacionaos
Traducciones y equivalencies
editar
Aragonés
editar
Pronunciación y silabación: [ kaˈno.a ]
Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.
Sustantivu
editarfemenín singular canoa; plural canoas
- (Tresporte) Canoa.
Términos rellacionaos
Catalán
editar
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ kəˈno.ə ]; catalán occidental [ kaˈno.a ]
Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.
Sustantivu
editarfemenín singular canoa; plural canoes
- (Tresporte) Canoa.
Términos rellacionaos
Español
editar
Pronunciación y silabación: [ kaˈno.a ]
Etimoloxía: D'orixe arawak.
Sustantivu
editarfemenín singular canoa; plural canoas
- (Tresporte) Canoa.
Términos rellacionaos
Gallegu
editar
Pronunciación y silabación: [ kaˈnɔ.a ]
Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.
Sustantivu
editarfemenín singular canoa; plural canoas
- (Tresporte) Canoa.
Términos rellacionaos
Mirandés
editar
Pronunciación y silabación: [ kɐˈɲɔ.ɐ ]
Etimoloxía: Del portugués canoa, y ésta d'orixe arawak.
Sustantivu
editarfemenín singular canoa; plural canoas
- (Tresporte) Canoa.
Términos rellacionaos
Occitanu
editar
Pronunciación y silabación: [ kaˈnu.o ]
Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.
Sustantivu
editarmasculín singular canoa; plural canoas
- (Tresporte) Canoa.
Términos rellacionaos
Portugués
editar
Pronunciación y silabación: [ kɐˈno.ɐ ]
Etimoloxía: D'orixe arawak.
Sustantivu
editarfemenín singular canoa; plural canoas
- (Tresporte) Canoa.