castañoleru

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ kas.ta.ɲoˈle.ɾu ]
Etimoloxía: De Castañéu + sufixu -eru.

Sustantivu

singular masculín castañoleru, femenín castañolera; plural masculín castañoleros, femenín castañoleres → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Castañéu, nel conceyu de Valdés.

Pallabres rellacionaes

• valdesanu; barcianu, cadavedanu, carcedanu, ḷḷuarqués/ḷḷuarquín, montañés

Axetivu

singular masculín castañoleru, femenín castañolera, neutru castañolero; plural masculín castañoleros, femenín castañoleres → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Castañéu, nel conceyu de Valdés.

Pallabres rellacionaes

• valdesanu; barcianu, cadavedanu, carcedanu, ḷḷuarqués/ḷḷuarquín, montañés

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.