Mira tamién: Ce

Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈθe ]

  Sustantivu editar

femenín singular ce; plural ces

  1. (Escritura) Nome de la tercer lletra del alfabetu llatín asturianu, representada por c.

  Pallabres rellacionaes

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Francés editar

  Pronunciación y silabación: [ sə ]

(rexistru)

  Etimoloxía: Del llatín ecce (iste).

  Axetivu editar

singular masculín ce ~ cet, femenín cette; plural masculín y femenín ces

  1. Esti, esi, aquel, demostrativu.

  Usu

  • Pa indicar los graos de deixis, qu'en francés son solo dos, úsense les partícules -ci y -là, pospuestes al sustantivu.

  Pronome editar

ce (apostr. c'/ç')

  1. Pronome neutru usáu cuando nun hai un suxetu definíu, cuando tenemos un suxetu impersonal, sobre too con verbos como être (ser; tar), devoir (haber, tener que) o pouvoir (poder).
    • C'est mon anniversaire aujourd’hui. (Güei ye'l mio cumpleaños)
    • Dépêche-toi, sinon, ce sera trop tard ! (¡Apura, sinón sedrá demasiao tarde!)
  2. Lo, cuando precede a una conxunción o preposición.
    • Les hirondelles s'envolent, ce qui montre que l'hiver n’est pas loin. (Les andolines marchen, lo que quier dicir que l'hibiernu nun ta lloñe)

  Pallabres rellacionaes


Náhuatl clásicu editar

Numberal
0 1   > 2
  Cardinal:        ce
  Ordinal:          ic ce

  Pronunciación y silabación: [ se ]

  Sustantivu editar

  1. (Numberal) Un.