chinesa
AragonésEditar
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈne.sa ]
SustantivuEditar
singular femenín chinesa, masculín chinés; plural femenín chinesas, masculín chineses
- (Xentiliciu) China, de China (habitante).
- (Xentiliciu) China, de la República Popular China (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de chinés.
GalleguEditar
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈne.sa ]
SustantivuEditar
singular femenín chinesa, masculín chinés; plural femenín chinesas, masculín chineses
- (Xentiliciu) China, de China (habitante).
- (Xentiliciu) China, de la República Popular China (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de chinés.
MirandésEditar
SustantivuEditar
singular femenín chinesa , masculín chinés; plural femenín chinesas, masculín chineses
- (Xentiliciu) China, de China (habitante).
- (Xentiliciu) China, de la República Popular China (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de chinés.
OccitanuEditar
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈne.zo ]
SustantivuEditar
singular femenín chinesa, masculín chinés; plural femenín chinesas, masculín chineses
- (Xentiliciu) China, de China (habitante).
- (Xentiliciu) China, de la República Popular China (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de chinés.
PortuguésEditar
Pronunciación y silabación: [ ʃiˈne.zɐ ]
SustantivuEditar
singular femenín chinesa, masculín chinês; plural femenín chinesas, masculín chineses
- (Xentiliciu) China, de China (habitante).
- (Xentiliciu) China, de la República Popular China (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de chinês.