chinesa
Aragonés editar
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈne.sa ]
Sustantivu editar
singular femenín chinesa, masculín chinés; plural femenín chinesas, masculín chineses
- (Xentiliciu) China, de China (habitante).
- (Xentiliciu) China, de la República Popular China (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de chinés.
Gallegu editar
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈne.sa ]
Sustantivu editar
singular femenín chinesa, masculín chinés; plural femenín chinesas, masculín chineses
- (Xentiliciu) China, de China (habitante).
- (Xentiliciu) China, de la República Popular China (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de chinés.
Mirandés editar
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnɛ.z̺ɐ ]
Sustantivu editar
singular femenín chinesa , masculín chinés; plural femenín chinesas, masculín chineses
- (Xentiliciu) China, de China (habitante).
- (Xentiliciu) China, de la República Popular China (habitante).
Pallabres rellacionaes editar
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de chinés.
Occitanu editar
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈne.zo ]
Sustantivu editar
singular femenín chinesa, masculín chinés; plural femenín chinesas, masculín chineses
- (Xentiliciu) China, de China (habitante).
- (Xentiliciu) China, de la República Popular China (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de chinés.
Portugués editar
Pronunciación y silabación: [ ʃiˈne.zɐ ]
Sustantivu editar
singular femenín chinesa, masculín chinês; plural femenín chinesas, masculín chineses
- (Xentiliciu) China, de China (habitante).
- (Xentiliciu) China, de la República Popular China (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de chinês.