Aragonés editar

  Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈne.sa ]

  Sustantivu editar

singular femenín chinesa, masculín chinés; plural femenín chinesas, masculín chineses

  1. (Xentiliciu) China, de China (habitante).
  2. (Xentiliciu) China, de la República Popular China (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de chinés.


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈne.sa ]

  Sustantivu editar

singular femenín chinesa, masculín chinés; plural femenín chinesas, masculín chineses

  1. (Xentiliciu) China, de China (habitante).
  2. (Xentiliciu) China, de la República Popular China (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de chinés.


Mirandés editar

  Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnɛ.z̺ɐ ]

  Sustantivu editar

singular femenín chinesa , masculín chinés; plural femenín chinesas, masculín chineses

  1. (Xentiliciu) China, de China (habitante).
  2. (Xentiliciu) China, de la República Popular China (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de chinés.

Occitanu editar

  Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈne.zo ]

  Sustantivu editar

singular femenín chinesa, masculín chinés; plural femenín chinesas, masculín chineses

  1. (Xentiliciu) China, de China (habitante).
  2. (Xentiliciu) China, de la República Popular China (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de chinés.


Portugués editar

  Pronunciación y silabación: [ ʃiˈne.zɐ ]

  Sustantivu editar

singular femenín chinesa, masculín chinês; plural femenín chinesas, masculín chineses

  1. (Xentiliciu) China, de China (habitante).
  2. (Xentiliciu) China, de la República Popular China (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de chinês.