cita
Asturianu
editar
Pronunciación y silabación: [ ˈθi.ta ]
Sustantivu editar
femenín singular cita; plural cites
- (Sociedá) Aición de marcar un día, una hora y un sitiu determinaos pa vese y falar dos o más persones.
- (Llingüística) Pallabra o pallabres, frase o testu que se menta d'otra persona o d'otra obra.
Pallabres rellacionaes
editar
Traducciones editar
«cita»: mención d'un testu
Referencies editar
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
Catalán
editar
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈsi.tə ]; catalán occidental [ ˈsi.ta ]
«cita» catalán oriental (rexistru)
Sustantivu editar
femenín singular cita; plural cites
- (Sociedá) Cita, quedada, aconceyamientu.
Referencies editar
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
Español
editar
Pronunciación y silabación: non seseante [ ˈθi.ta ]; seseante [ ˈsi.ta ]
Sustantivu editar
femenín singular cita; plural citas
- (Sociedá) Cita, quedada, aconceyamientu.
- (Llingüística) Cita, mención.
Referencies editar
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.