Italianu

editar

  Pronunciación y silabación: [ koɲˈɲa.to ]

  Sustantivu

editar

singular masculín cognato, femenín cognata; plural masculín cognati, femenín cognate

  1. (Parentescu) Cuñáu (hermanu de la pareya).
  2. (Parentescu) Cuñáu (pareya del hermanu/de la hermana).
  3. (Parentescu) Concuñáu (esposu del cuñáu o de la cuñada).

  Pallabres rellacionaes