colombiano
AsturianuEditar
Pronunciación y silabación: [ ko.lo(ŋ)mˈbja.no ]
Forma d'axetivuEditar
- Forma neutra de colombianu.
AragonésEditar
Pronunciación y silabación: [ ko.lomˈbja.no ]
SustantivuEditar
singular masculín colombiano, femenín colombiana; plural masculín colombianos, femenín colombianas
- (Xentiliciu) Colombianu (habitante).
Pallabres rellacionaes
AxetivuEditar
singular masculín colombiano, femenín colombiana; plural masculín colombianos, femenín colombianas
Pallabres rellacionaes
EspañolEditar
Pronunciación y silabación: [ ko.lomˈbja.no ]
SustantivuEditar
singular masculín colombiano, femenín colombiana; plural masculín colombianos, femenín colombianas
- (Xentiliciu) Colombianu (habitante).
Pallabres rellacionaes
AxetivuEditar
singular masculín colombiano , femenín colombiana ; plural masculín colombianos, femenín colombianas
Pallabres rellacionaes
GalleguEditar
Pronunciación y silabación: [ ko.lomˈbja.no ]
SustantivuEditar
singular masculín colombiano, femenín colombiana; plural masculín colombianos, femenín colombianas
- (Xentiliciu) Colombianu (habitante).
Pallabres rellacionaes
AxetivuEditar
singular masculín colombiano, femenín colombiana; plural masculín colombianos, femenín colombianas
Pallabres rellacionaes
MirandésEditar
SustantivuEditar
singular masculín colombiano , femenín colombiana; plural masculín colombianos, femenín colombianas
- (Xentiliciu) Colombianu (habitante).
Pallabres rellacionaes
AxetivuEditar
singular masculín colombiano, femenín colombiana; plural masculín colombianos, femenín colombianas
Pallabres rellacionaes
PortuguésEditar
Pronunciación y silabación: [ ku.ɫõ.biˈɐ.nu ]
SustantivuEditar
singular masculín colombiano, femenín colombiana; plural masculín colombianos, femenín colombianas
- (Xentiliciu) Colombianu (habitante).
Pallabres rellacionaes
AxetivuEditar
singular masculín colombiano, femenín colombiana; plural masculín colombianos, femenín colombianas