cristiana
Asturianu
editar
Pronunciación y silabación: [ kɾisˈtja.na ]
Sustantivu editar
singular femenín cristiana, masculín cristianu ; plural femenín cristianes, masculín cristianos
- (Mitoloxía y relixón) Persona que practica'l cristianismu.
Pallabres rellacionaes
- cristianismu; católicu, ortodoxu, protestante, anglicanu, coptu, arrianu, mormón; monoteísta, abrahámicu
Traducciones editar
Traducciones
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de cristianu.
Referencies editar
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
Catalán
editar
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ kɾis.tiˈa.nə ]; catalán occidental [ kɾis.tiˈa.na ]
Sustantivu editar
singular femenín cristiana, masculín cristià; plural femenín cristianes, masculín cristians
- (Mitoloxía y relixón) Cristiana.
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de cristià.
Referencies editar
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Español
editar
Pronunciación y silabación: [ kɾisˈtja.na ]
Sustantivu editar
singular femenín cristiana, masculín cristiano; plural femenín cristianas, masculín cristianos
- (Mitoloxía y relixón) Cristiana.
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de cristiano.
Referencies editar
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.