Asturianu

editar

  Pronunciación

editar
  • [ kɾoˈa.ta ]
(rexistru)

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín y femenín croata ; plural masculín y femenín croates

  1. (Xentiliciu) Habitante de Croacia.

  Términos rellacionaos editar

  Traducciones y equivalencies

editar

  Sustantivu (2)

editar
 
N'escuro, les zones que se consideren croata dientro de la llingua serbocroata.

masculín singular croata ensin plural

  1. (Llingüística) Variante de la llingua eslava denomada xenéricamente como serbocroata que ye oficial en Croacia.

  Términos rellacionaos editar

  Abreviatura o sigla editar

  • ISO 639-1: hr, ISO 639-2, ISO 639-3: hrv

  Traducciones y equivalencies

editar

  Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «croata».

  Axetivu

editar

singular masculín, femenín y neutru croata ; plural masculín y femenín croates

  1. (Xentiliciu) Relativo a Croacia.
  2. (Filoloxía) Relativo a la variante de Croacia del serbocroata.

  Términos rellacionaos editar

  Traducciones y equivalencies

editar

Referencies

editar
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.


Catalán

editar

  Pronunciación

editar
  • catalán oriental [ kɾuˈa.tə ]
  • catalán occidental [ kɾoˈa.ta ]

  Sustantivu

editar

singular femenín croata, masculín croat; plural femenín croates, masculín croats

  1. (Xentiliciu) Croata, muyer croata (habitante).

  Términos rellacionaos editar

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular de croat.

Referencies

editar
  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español

editar

  Pronunciación

editar
  • [ kɾoˈa.ta ]

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata (habitante).

  Términos rellacionaos editar

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular croata ensin plural

  1. (Llingüística) Croata, llingua serbocroata de Croacia.

  Términos rellacionaos editar

  Axetivu

editar

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata, de Croacia.
  2. (Filoloxía) Croata, de la llingua serbocroata de Croacia.

  Términos rellacionaos editar

Referencies

editar
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la definición pa «croata».
  • Ortografía de la lengua española; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2010, ISBN: 978-84-670-3426-4.


Gallegu

editar

  Pronunciación

editar
  • [ kɾoˈa.ta ]

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata (habitante).

  Términos rellacionaos editar

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular croata ensin plural

  1. (Llingüística) Croata, llingua serbocroata de Croacia.

  Términos rellacionaos editar

  Axetivu

editar

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata, de Croacia.
  2. (Filoloxía) Croata, de la llingua serbocroata de Croacia.

  Términos rellacionaos editar

Referencies

editar
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.


Italianu

editar

  Pronunciación

editar
  • [ kroˈa.ta ]

  Sustantivu

editar

singular femenín croata, masculín croato; plural femenín croate, masculín croati

  1. (Xentiliciu) Croata, muyer croata (habitante).

  Términos rellacionaos editar

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular de croato.

Referencies

editar
  • Dizionario Italiano Olivetti, Olivetti Media Communication. Consulta on-line.
  • Grande Dizionario Hoepli Italiano di Aldo Gabrielli, La Repubblica & Hoepli Editore. Consulta on-line.


Occitanu

editar

  Pronunciación

editar
  • [ kɾuˈa.to ]

  Sustantivu

editar

singular femenín croata, masculín croat; plural femenín croatas, masculín croats

  1. (Xentiliciu) Croata, muyer croata (habitante).

  Términos rellacionaos editar

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular de croat.

Referencies

editar
  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.


Portugués

editar

  Pronunciación

editar
  • portugués européu [ kɾuˈa.tɐ ]

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata (habitante).

  Sinónimos editar

  Términos rellacionaos editar

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular croata ensin plural

  1. (Llingüística) Croata, llingua serbocroata de Croacia.

  Términos rellacionaos editar

  Axetivu

editar

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata, de Croacia.
  2. (Filoloxía) Croata, de la llingua serbocroata de Croacia.

  Sinónimos editar

  Términos rellacionaos editar

Referecies

editar