Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ kɾoˈa.ta ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín y femenín croata ; plural masculín y femenín croates

  1. (Xentiliciu) Habitante de Croacia.

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones y equivalencies editar

  Sustantivu (2) editar

masculín singular croata ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua eslava dientro del grupu serbocroata que se fala en Croacia y otres zones de la Península Balcánica.

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones y equivalencies editar

  Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «croata».

  Axetivu editar

singular masculín, femenín y neutru croata ; plural masculín y femenín croates

  1. (Xentiliciu) Relativo a Croacia.
  2. (Filoloxía) Relativo a la llingua croata (serbocroata).

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones y equivalencies editar


Catalán editar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ kɾuˈa.tə ]; catalán occidental [ kɾoˈa.ta ]

  Sustantivu editar

singular femenín croata, masculín croat; plural femenín croates, masculín croats

  1. (Xentiliciu) Croata, muyer croata (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de croat.


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ kɾoˈa.ta ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular croata ensin plural

  1. (Llingüística) Croata, llingua croata.

  Axetivu editar

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata, de Croacia.
  2. (Filoloxía) Croata, de la llingua croata.

  Pallabres rellacionaes


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ kɾoˈa.ta ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular croata ensin plural

  1. (Llingüística) Croata, llingua croata.

  Axetivu editar

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata, de Croacia.
  2. (Filoloxía) Croata, de la llingua croata.

  Pallabres rellacionaes


Occitanu editar

  Pronunciación y silabación: [ kɾuˈa.to ]

  Sustantivu editar

singular femenín croata, masculín croat; plural femenín croatas, masculín croats

  1. (Xentiliciu) Croata, muyer croata (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de croat.

Portugués editar

  Pronunciación y silabación: portugués européu [ kɾuˈa.tɐ ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular croata ensin plural

  1. (Llingüística) Croata, llingua croata.

  Axetivu editar

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata, de Croacia.
  2. (Filoloxía) Croata, de la llingua croata.

  Pallabres rellacionaes