Asturianu Editar

  Pronunciación y silabación: [ kɾoˈa.ta ]

  Sustantivu (1) Editar

singular masculín y femenín croata ; plural masculín y femenín croates

  1. (Xentiliciu) Habitante de Croacia.

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones Editar

  Sustantivu (2) Editar

masculín singular croata ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua eslava dientro del grupu serbocroata que se fala en Croacia y otres zones de la Península Balcánica.

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones Editar

  Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «croata».

  Axetivu Editar

singular masculín, femenín y neutru croata ; plural masculín y femenín croates

  1. (Xentiliciu) Relativo a Croacia.
  2. (Filoloxía) Relativo a la llingua croata (serbocroata).

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones Editar


Catalán Editar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ kɾuˈa.tə ]; catalán occidental [ kɾoˈa.ta ]

  Sustantivu Editar

singular femenín croata, masculín croat; plural femenín croates, masculín croats

  1. (Xentiliciu) Croata, muyer croata (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu Editar

  1. Forma femenina singular de croat.


Español Editar

  Pronunciación y silabación: [ kɾoˈa.ta ]

  Sustantivu (1) Editar

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) Editar

masculín singular croata ensin plural

  1. (Llingüística) Croata, llingua croata.

  Axetivu Editar

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata, de Croacia.
  2. (Filoloxía) Croata, de la llingua croata.

  Pallabres rellacionaes


Gallegu Editar

  Pronunciación y silabación: [ kɾoˈa.ta ]

  Sustantivu (1) Editar

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) Editar

masculín singular croata ensin plural

  1. (Llingüística) Croata, llingua croata.

  Axetivu Editar

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata, de Croacia.
  2. (Filoloxía) Croata, de la llingua croata.

  Pallabres rellacionaes


Occitanu Editar

  Pronunciación y silabación: [ kɾuˈa.to ]

  Sustantivu Editar

singular femenín croata, masculín croat; plural femenín croatas, masculín croats

  1. (Xentiliciu) Croata, muyer croata (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu Editar

  1. Forma femenina singular de croat.

Portugués Editar

  Pronunciación y silabación: portugués européu [ kɾuˈa.tɐ ]

  Sustantivu (1) Editar

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) Editar

masculín singular croata ensin plural

  1. (Llingüística) Croata, llingua croata.

  Axetivu Editar

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata, de Croacia.
  2. (Filoloxía) Croata, de la llingua croata.

  Pallabres rellacionaes