cuñado
Español
editar
Pronunciación y silabación: [ kuˈɲa.ðo ]
Etimoloxía: Del llatín cognatus.
Sustantivu
editarsingular masculín cuñado, femenín cuñada; plural masculín cuñados, femenín cuñadas
- (Parentescu) Cuñáu (hermanu de la pareya).
- (Parentescu) Cuñáu (pareya del hermanu/de la hermana).
- (Parentescu) Cuñáu, concuñáu (esposa del cuñáu o de la cuñada).
Sinónimos
Términos rellacionaos
Gallegu
editar
Pronunciación y silabación: [ kuˈɲa.ðo ]
Etimoloxía: Del llatín cognatus.
Sustantivu
editarsingular masculín cuñado, femenín cuñada; plural masculín cuñados, femenín cuñadas
- (Parentescu) Cuñáu (hermanu de la pareya).
- (Parentescu) Cuñáu (pareya del hermanu/de la hermana).