denbora
Vascu
editar Pronunciación y silabación: [ dem.bo.ɾa ]
Etimoloxía: Del llatín tempora.
Sustantivu
editarinanimáu - nominativu denbora, definíu singular denbora, definíu plural /ergativu singular denborak
- (Cronoloxía) Tiempu (progresión cara'l futuru).
- (Cronoloxía) Tiempu (porción de la progresión cara'l futuru).
- (Meteoroloxía) Tiempu (estáu atmosféricu).
Sinónimos
- [3] eguraldi
Declinación
declinación de denbora
indefiníu | singular | plural | |
---|---|---|---|
absolutivu | denbora | denbora | denborak |
ergativu | denborak | denborak | denborek |
xenitivu | denboraren | denboraren | denboren |
dativu | denborari | denborari | denborei |
comitativu | denborarekin | denborarekin | denborekin |
benefactivu | denborarentzat | denborarentzat | denborentzat |
causativu | denborarengatik | denborarengatik | denborengatik |
instrumental | denboraz | denboraz | denborez |
inesivu | denboratan | denboran | denboretan |
locativu | denboratako | denborako | denboretako |
adlativu | denboratara | denborara | denboretara |
terminativu | denborataraino | denboraraino | denboretaraino |
directivu | denboratarantz | denborarantz | denboretarantz |
alverbial | denboratarako | denborarako | denboretarako |
ablativu | denboratatik | denboratik | denboretatik |
partitivu | denborarik | ||
prolativu | denboratzat |