divino
Asturianu editar
Pronunciación y silabación: [ diˈβi.no ]
Forma d’axetivu editar
- Forma neutra de divín.
Aragonés editar
Pronunciación y silabación: [ diˈβi.no ]
Axetivu editar
singular masculín divino, femenín divina; plural masculín divinos, femenín divinas
- (Mitoloxía y relixón) Divín.
- figuradamente Divín, mui bono, escelente.
Pallabres rellacionaes
Referencies editar
- Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.
Español editar
Pronunciación y silabación: [ diˈβi.no ]
Axetivu editar
singular masculín divino, femenín divina ; plural masculín divinos, femenín divinas
- (Mitoloxía y relixón) Divín.
- figuradamente Divín, mui bono, escelente.
Pallabres rellacionaes
Referencies editar
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
Gallegu editar
Pronunciación y silabación: [ diˈβi.no ]
Axetivu editar
singular masculín divino, femenín divina; plural masculín divinos, femenín divinas
- (Mitoloxía y relixón) Divín.
- figuradamente Divín, mui bono, escelente.
Pallabres rellacionaes
Referencies editar
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
Portugués editar
Pronunciación y silabación: portugués européu [ diˈvi.nu ]
Axetivu editar
singular masculín divino, femenín divina; plural masculín divinos, femenín divinas
- (Mitoloxía y relixón) Divín.
- figuradamente Divín, mui bono, escelente.
Pallabres rellacionaes
Referencies editar
- Infopédia. Dicionários Porto Editora; Porto Editora 2003-2021. Páxina del diccionariu on-line.
- Dicionário Priberam da Língua Portuguesa; Priberam Informática, S.A. Páxina del diccionariu on-line.