egon

Vascu

Pronunciación y silabación: [ e.ɣon ]

Verbu

egon; presente egoten; futuru egongo; curtiu egon; sustantivu verbal egote

1. Tar.
2. impersonal Haber.

Usu

• Col significáu d'haber, s'utiliza dago pa un solu oxetu y daude pa más d'un oxetu.

• Katu bat dago - Hai un gatu.
• Hiru katu daude - Hai tres gatos.

Pallabres rellacionaes

• izan

Conxugación

Tabla de conxugación (NOR)

Formes personales
		ni	zu	hi	hura	gu	zuek	haiek
Indicativu	Presente	nago	zaude	hago	dago	gaude	zaudete	daude
	Pretéritu	nengoen	zeunden	hengoen	zegoen	geunden	zeundeten	zeuden
	Condicional	banengo	bazeunde	bahengo	balego	bageunde	bazeundete	baleude
	Futuru cons.	nengoke	zeundeke	hengoke	legoke	geundeke	zeundekete	leudeke
	Pretéritu cons.	nengokeen	zeundekeen	hengokeen	zegokeen	geundekeen	zeundeketeen	zeudekeen
		ni	zu	hi	hura	gu	zuek	haiek
Potencial
	Presente	nagoke	zaudeke	hagoke	dagoke	gaudeke	zaudekete	daudeke
	Futuru	nengoke	zeundeke	hengoke	legoke	geundeke	zeundekete	leudeke
	Pretéritu	nengokeen	zeundekeen	hengokeen	zegokeen	geundekeen	zeundeketeen	zeudekeen
		ni	zu	hi	hura	gu	zuek	haiek
Suxuntivu
	Presente	nagoen	zauden	hagoen	dagoen	gauden	zaudeten	dauden
	Pretéritu	nengoen	zeunden	hengoen	zegoen	geunden	zeundeten	zeuden
		-	zu	hi	hura	-	zuek	haiek
Imperativu
	Afirmáu	-	zaude	hago	bego	-	zaudete	beude