ekaitz

Vascu

Pronunciación y silabación: [ e.kai̯ts̻ ]

Sustantivu

inanimáu - nominativu ekaitz, definíu singular ekaitza, definíu plural /ergativu singular ekaitzak

1. (Meteoroloxía) Tormenta, truena, ñube.

Declinación

    declinación de ekaitz

	indefiníu	singular	plural
absolutivu	ekaitz	ekaitza	ekaitzak
ergativu	ekaitzek	ekaitzak	ekaitzek
xenitivu	ekaitzen	ekaitzaren	ekaitzen
dativu	ekaitzi	ekaitzari	ekaitzei
comitativu	ekaitzekin	ekaitzarekin	ekaitzekin
benefactivu	ekaitzentzat	ekaitzarentzat	ekaitzentzat
causativu	ekaitzengatik	ekaitzarengatik	ekaitzengatik
instrumental	ekaitzez	ekaitzaz	ekaitzez
inesivu	ekaitzetan	ekaitzean	ekaitzetan
locativu	ekaitzetako	ekaitzeko	ekaitzetako
adlativu	ekaitzetara	ekaitzera	ekaitzetara
terminativu	ekaitzetaraino	ekaitzeraino	ekaitzetaraino
directivu	ekaitzetarantz	ekaitzerantz	ekaitzetarantz
alverbial	ekaitzetarako	ekaitzerako	ekaitzetarako
ablativu	ekaitzetatik	ekaitzetik	ekaitzetatik
partitivu	ekaitzik
prolativu	ekaiztzat