errege
Vascu
editar
Pronunciación y silabación: [ eˈre.ge ]
Etimoloxía: Del llatin rēgem.
Sustantivu
editar
animáu - nominativu errege, definíu singular erregea, definíu plural /ergativu singular erregeak
Pallabres rellacionaes
declinación de errege
| indefiníu | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| absolutivu | errege | erregea | erregeak |
| ergativu | erregek | erregeak | erregeek |
| xenitivu | erregeren | erregearen | erregeen |
| dativu | erregeri | erregeari | erregeei |
| comitativu | erregerekin | erregearekin | erregeekin |
| benefactivu | erregerentzat | erregearentzat | erregeentzat |
| causativu | erregerengatik | erregearengatik | erregeengatik |
| instrumental | erregez | erregeaz | erregeez |
| inesivu | erregerengan | erregearengan | erregeengan |
| locativu | |||
| adlativu | erregerengana | erregearengana | erregeengana |
| terminativu | erregerenganaino | erregearenganaino | erregeenganaino |
| directivu | erregerenganantz | erregearenganantz | erregeenganantz |
| alverbial | erregerenganako | erregearenganako | erregeenganako |
| ablativu | erregerengandik | erregearengandik | erregeengandik |
| partitivu | erregerik | ||
| prolativu | erregetzat |
Referencies editar
- Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.