Asturianu

editar
 
Mapa de los países con una llingua eslava oficial.

  Pronunciación y silabación: [ (e)sˈla.βu ]

  Sustantivu

editar

singular masculín eslavu, femenín eslava; plural masculín eslavos, femenín eslaves

  1. (Llingüística) Llingua indoeuropea falada orixinariamente nel noreste d'Europa y de la que deriven les llingües de los países del este y sureste d'Europa.
  2. (Llingüística) Tueru llingüísticu indoeuropéu que recueye les llingües orixinaes d'esa llingua antigua eslava, como'l polacu, el rusu, l'ucraín, el serbiu o'l búlgaru, ente otres.
  3. (Xentiliciu) Persona que pertenez al pueblu indoeuropéu qu'habitaba hasta'l sieglu VI la zona noreste d'Europa, espardíos depués tamién pelos Balkanes.

  Traducciones y equivalencies

editar

  Axetivu

editar

singular masculín eslavu, femenín eslava, neutru eslavo; plural masculín eslavos, femenín eslaves

  1. (Filoloxía) Relativo a la llingua indoeuropea orixinaria del noreste d'Europa.
  2. (Filoloxía) Relativo a cualquiera de les llingües indoeuropees derivaes del eslavu.
  3. (Xentiliciu) Relativo al pueblu indoeuropéu orixinariu qu'habitaba hasta'l sieglu VI la zona noreste d'Europa.
  4. (Xentiliciu) Relativu a los pueblos actuales que falen un allingua d'orixe eslavu.
  5. gologologolo

  Traducciones y equivalencies

editar