Mira tamién: Flamand

Francés editar

  Pronunciación editar

  • [ fla.mɑ̃ ]
(rexistru)

  Sustantivu editar

masculín singular flamand ensin plural

  1. (Llingüística) Flamencu, llingua flamenca.

  Pallabres rellacionaes editar

  Axetivu editar

singular masculín flamand, femenín flamande; plural masculín flamands, femenín flamandes

  1. (Xentiliciu) Flamencu, de Flandes.
  2. (Filoloxía) Flamencu, de la llingua flamenca.

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar

  • Dictionnaire de l’Académie française. 9e édition. Académie française. Consulta on-line.
  • Larousse - Dictionnaires Larousse français monolingue et bilingues en ligne. Éditions Larousse. Consulta on-line.


Occitanu editar

  Pronunciación editar

  • [ flaˈman ]

  Sustantivu (1) editar

masculín singular flamand ensin plural

  1. (Llingüística) Flamencu, llingua flamenca.

  Sinónimos editar

  Pallabres rellacionaes editar

  Sustantivu (2) editar

singular masculín flamand, femenín flamanda; plural masculín flamands, femenín flamandas

  1. (Xentiliciu) Flamencu (habitante).

  Sinónimos editar

  Pallabres rellacionaes editar

  Axetivu editar

singular masculín flamand, femenín flamanda; plural masculín flamands, femenín flamandas

  1. (Xentiliciu) Flamencu, de Flandes.
  2. (Filoloxía) Flamencu, de la llingua flamenca.

  Sinónimos editar

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar

  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.