flamenco
Asturianu editar
Pronunciación editar
- [ flaˈmeŋ.ko ]
«flamenco» (rexistru)
Forma d’axetivu editar
- Forma neutra de flamencu.
Aragonés editar
Pronunciación editar
- [ flaˈmeŋ.ko ]
Sustantivu (1) editar
masculín singular flamenco ensin plural
- (Llingüística) Flamencu, llingua flamenca.
Pallabres rellacionaes editar
Sustantivu (2) editar
singular masculín flamenco, femenín flamenca; plural masculín flamencos, femenín flamencas
- (Xentiliciu) Flamencu (habitante).
Pallabres rellacionaes editar
Axetivu editar
singular masculín flamenco, femenín flamenca; plural masculín flamencos, femenín flamencas
- (Xentiliciu) Flamencu, de Flandes.
- (Filoloxía) Flamencu, de la llingua flamenca.
Pallabres rellacionaes editar
- [1] belga, valón
- [2] neerlandés
Referencies editar
- Diccionario ortografico de l'aragonés (Seguntes la Propuesta Ortografica de l'EFA). Estudio de Filología Aragonesa. ISSN 1988-8139. Abril de 2023. Consulta PDF on-line.
Español editar
Pronunciación editar
- [ flaˈmeŋ.ko ]
Sustantivu (1) editar
masculín singular flamenco; plural flamencos
- (Zooloxía) Flamencu (familia Phoenicopteridae).
Sustantivu (2) editar
masculín singular flamenco ensin plural
- (Llingüística) Flamencu, llingua flamenca.
Pallabres rellacionaes editar
Sustantivu (3) editar
singular masculín flamenco, femenín flamenca; plural masculín flamencos, femenín flamencas
- (Xentiliciu) Flamencu (habitante).
Pallabres rellacionaes editar
Axetivu editar
singular masculín flamenco, femenín flamenca ; plural masculín flamencos, femenín flamencas
- (Xentiliciu) Flamencu, de Flandes.
- (Filoloxía) Flamencu, de la llingua flamenca.
Pallabres rellacionaes editar
- [1] Flandes; belga, valón
- [2] neerlandés
Referencies editar
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.